ایمپلنت دندان در واقع یک ریشه مصنوعی برای دندان است که در داخل فک قرار گرفته و برای نگه داشتن دندان یا پل از آن استفاده می‌شود. ایمپلنت دندان می‌تواند یک روش درمانی برای افرادی باشد که دندان‌های خود را به خاطر ابتلا به بیماری لثه یا پریودنتال، آسیب‌دیدگی یا سایر دلایل احتمالی از دست داده‌اند.
از طرف دیگر، افرادی که دندان‌های خود را از دست داده و به دنبال بازگرداندن حالت لبخند طبیعی به صورت خود هستند، ممکن است به هر دوی درمان‌های ارتودنسی و ایمپلنت دندان در برنامه درمانی خود نیاز داشته باشند. در این شرایط، با توجه به نیازهای خاص بیمار برنامه درمانی مناسب وی مشخص می‌شود. به این ترتیب در صورت نیاز بیمار می‌تواند از هر دوی ایمپلنت دندان و ابزارهای ارتودنسی برای بهبود ظاهر لبخند خود استفاده کند.
استفاده از ارتودنسی و ایمپلنت به همراه یکدیگر می‌تواند این شانس را برای بیمار ایجاد کند که ظاهر لبخند زیباتر و دندان‌های سالم‌تر داشته باشد. در اکثر موارد، می‌توان گفت استفاده از خدمات ارتودنسی در هنگام ایمپلنت دندان اجتناب‌ناپذیر می‌باشد. به این ترتیب روش‌های ارتودنسی می‌تواند فضای کافی را برای دندان‌ها قبل از شروع درمان ایمپلنت ایجاد کرده یا پس از ایمپلنت به منظور پر کردن فضاهای خالی باقیمانده بین دندان‌ها مورد استفاده قرار گیرد. دکتر قریشی اعتقاد دارد این درمان یک کار گروهی بین شما، متخصص ارتودنسی و متخصص دندان پزشکی است که در آن با استفاده از یک برنامه درمانی سفارشی دستیابی به اهداف درمانی امکان‌پذیر می‌شود. به همین خاطر همواره بطور جدی به بیماران توصیه می‌شود قبل از شروع کاشت ایمپلنت، برای کسب اطلاعات کافی و ایجاد درک مناسب درباره روش درمان با متخصص ارتودنسی ملاقات کنند.
در صورتی که به دنبال برخورداری از ظاهر لبخند زیباتر هستید و درباره روش درمانی مناسب برای خود مطمئن نمی‌باشید، با مطب دکتر قریشی با تلفن ۰۲۱۲۲۰۷۳۷۸۵ و ۰۲۱۲۲۰۶۸۶۴۶ تماس گرفته و هماهنگی لازم را برای جلسه مشاوره رایگان انجام دهید.
فهرست عناوین
نقش ارتودنسی در کاشت ایمپلنت
درمان ارتودنسی را می‌توان به منظور آماده کردن محل درمان قبل از شروع کاشت ایمپلنت مورد استفاده قرار داد. به این ترتیب کاربرد ارتودنسی قبل از ایمپلنت به شرح زیر می‌باشد:
- اردتودنسی می‌تواند برای ایجاد فضای مناسب برای کاشت ایمپلنت استفاده شود.
- ایمپلنت‌ها را می‌توان به عنوان یک ریشه ثابت برای دندان‌ها مورد استفاده قرار داد.
- بسیاری از انواع ایمپلنت دندان می‌توانند نقش تکیه گاه را برای انواع روکش‌ها داشته باشند.
درمان ارتودنسی برایآماده‌سازیدهان بیمار
درمان زیبایی ایمپلنت دارای هر دوی نقش‌های ترمیمی و کارکردی است. به این ترتیب ایمپلنت زیبایی می‌بایست برای تامین شرایط لازم برای ترمیم مناسب دندان‌ها مورد استفاده قرار گیرد. از نظر کارکردی استفاده از ایمپلنت امکان نگهداری و حفظ هر دوی ساختارهای بافت سخت و نرم دندان را فراهم می‌کند.
در صورتی که دندان‌های که قرار است کاشت ایمپلنت برای آنها انجام شود هنوز کشیده نشده باشند، لازم است به موارد زیر قبل از کشیدن دندان توجه شود:
- بسیاری از مواقع دندان‌ها بدون ایراد خاص به منظور انجام فعالیت ترمیمی بعدی کشیده می‌شوند تا به این ترتیب عدم هماهنگی بین ایمپلنت دندان و دندان‌های مجاور ایجاد نشود.
- در صورتی که بیمار دچار مشکلات استخوانی باشد، استفاده از خدمات ارتودنسی قبل از کشیدن دندان می‌تواند به افزایش بافت سخت و نرم مورد نیاز در محل کاشت ایمپلنت در آینده کمک کند.
- ارتودنسی به دندانپزشک امکان می‌دهد سطح لثه را هماهنگ‌تر کرده و ویژگی‌های ظاهری آن را برای ایجاد ظاهر زیبا برای بیمار پس از کاهش ایمپلنت ترمیم کند.
در برخی موارد خاص، ممکن است لازم باشد از ایمپلنت دندان قبل از شروع درمان ارتودنسی استفاده شود. برای مثال، اگر کاشت ایمپلنت برای ایجاد یک نقطه تکیه گاه برای دندان‌ها لازم باشد، ممکن است بیمار تمایل داشته باشد قبل از درمان ارتودنسی کاشت ایمپلنت را انجام دهد. علاوه بر این، اگر دندان‌های مجاور ایمپلنت نیازی به درمان ارتودنسی نداشته باشند، ممکن است بیمار از کاشت ایمپلنت قبل از خدمات درمانی ارتودنسی استفاده نماید.
ارتودنسی برای ایجاد فضای مناسب برای کاشت ایمپلنت
در بسیاری از موارد، ابتدا درمان ارتودنسی بیمار کامل شده و سپس کاشت ایمپلنت انجام می‌شود. در حقیقت این شرایط به این دلیل وجود دارد که ایمپلنت‌ها پس از عمل جراحی در فک بیمار کاشته شده و جوش می‌خورند و پس از این کار دیگر امکان تغییر وضعیت آنها وجود ندارد. بنابراین معمولاً لازم است ابتدا وضعیت قرارگیری دندان‌ها در کنار یکدیگر اصلاح شود تا به این ترتیب فضای مناسب برای کاشت ایمپلنت در دهان بیمار فراهم گردد.
هنگامی که بیمار دندان‌های خود را از دست می‌دهد، دندان‌های مقابل اغلب بیش از حد رشد کرده یا دندان‌های مجاور به سمت فضای خالی ایجاد شده در دهان متمایل می‌شوند. به این ترتیب لازم است دندانپزشک از درمان‌های ارتودنسی کمک گرفته و فضای مناسب را برای کاشت دندان در دهان بیمار ایجاد کند.
در این حالت معمولاً از دندان‌های مجاور به عنوان مبنا برای ایجاد فضای مناسب برای کاشت ایمپلنت استفاده می‌شود. علاوه بر این پزشک متخصص می‌تواند از دندان‌های بیمار قالب تهیه کند تا به این ترتیب با توجه به قالب تهیه شده بتواند درباره نحوه ایجاد فضا برای کاشت ایمپلنت تصمیم‌گیری نماید.
هیچ چیز برای بیمار ناامید کننده‌تر از این نیست که درمان‌های طولانی ارتودنسی را فقط برای اهداف دندانپزشکی ترمیمی انجام داده و در نهایت به این نتیجه برسد که فضای کافی در دهان وی برای کاشت ایمپلنت وجود ندارد. به همین خاطر لازم است توجه شود درمان ارتودنسی نباید تا زمان اطمینان از ایجاد فضای کافی در دهان بیمار برای استفاده از خدمات دندان پزشکی ترمیمی خاتمه پیدا کند.
استفاده از ایمپلنت‌ها به عنوان تکیه گاه خدمات ارتودنسی
بطور سنتی، تعریف ابزارهای مختلف داخل دهانی و یا خارج دهانی برای ایجاد تکیه‌گاه جهت هماهنگی و اصلاح کردن وضعیت دندان‌ها استفاده می‌شده است. به هر حال در طول درمان ارتودنسی، حرکت‌های برنامه‌ریزی شده یک دندان یا گروهی از دندان‌ها باعث ایجاد حرکت هم زمان دندان‌هایی می‌شود که نقش تکیه‌گاه را برای سایر دندان‌ها دارند.
با توجه به شرایط فوق وارد کردن فشار مناسب به دندان‌ها در درمان ارتودنسی با توجه به حرکت ناخواسته دندان‌های دیگر دشوار بوده و لازم است از روش‌های دیگر برای جبران این حرکت‌های ناخواسته و باز گرداندن دندان‌ها به حالت عادی استفاده گردد. به این ترتیب درمان مشکل چند دندان خاص در بین افراد بزرگسال می‌تواند بسیار مشکل باشد و این شرایط بطور خاص در مواقعی مشاهده می‌شود که بیمار با مشکلات جدی در ارتباط با از دست دادن دندان‌های خود یا ابتلا به بیماری حاد پریودنتال مواجه باشد. در حقیقت این شرایط باعث ایجاد مشکلات خاص در ارتباط با برآورد نیروی مورد نیاز و پایداری نتایج درمان برای فرد می‌شود.
هر پزشکی که سعی کند دندان سوم آسیاب بیمار خود را به سمت دندان دوم آسیاب حرکت دهد با حرکت کل فک بیمار به سمت ناحیه مورد نظر مواجه می‌شود. به این ترتیب لازم است در این شرایط توجه شود کنترل حرکت‌های دندان دشوار است و موقعیت نهایی دندان‌ها پس از تکمیل درمان غیرقابل پیش‌بینی و غیردقیق خواهد بود. به همین دلیل پزشک معالج باید اقدامات احتیاطی لازم را برای جبران حرکت‌های ناخواسته در این حوزه انجام دهد.
استفاده همزمان از ارتودنسی و کاشت ایمپلنت
در نهایت، متخصص ارتودنسی و دندانپزشک شما بطور نزدیک با یکدیگر کار می‌کنند تا با ایجاد یک برنامه درمانی مناسب، از هر دوی روش‌های ارتودنسی و کاشت ایمپلنت برای تعیین زمانبندی بهینه برای هر مرحله از درمان استفاده کنند. در این حالت باید توجه داشته باشید تمام اعضای تیم درمانی به دنبال دستیابی به بهترین نتایج ممکن برای شما پس از تکمیل درمان هستند. به همین خاطر اگر مطمئن نیستید روش درمانی انتخاب شده برای شما مناسب باشد، بهتر است در یک جلسه مشاوره با متخصص ارتودنسی خود شرکت کرده و با وی درباره بهترین روش جهت تامین اهداف درمانی خود صحبت نمایید.
