ارتودنسی و روکش دندان
روکش دندان اغلب برای پوشاندن تاج دندانی که پوسیدگی گسترده دارد و نمی‌توان آن را با روش معمولی پر کرد یا لب پر شدگی و یا شکستگی گسترده دارد و یا تحت عصب کشی قرار گرفته است، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در صورتی که یک یا چند دندانتان روکش شده است باز هم می‌توانید براکت ارتودنسی استفاده کنید. هنگامی که نگینهای براکت به سطح دندانها چسبانده می‌شوند، برای چسباندن آنها به دندان روکش شده از چسب متفاوتی استفاده می‌شود. به جز این، روال درمان تفاوتی با دندان‌های دیگر ندارد. همچنین میتوان پس از این که دندانها با براکت ارتودنسی صاف و مرتب شدند، دندانها را روکش کرد.
ارتودنسی و ایمپلنت
ایمپلنت در شرایطی استفاده می‌شود که یک یا چند دندان طبیعی از دست رفته و کشیده شده و یا باید کشیده شود و می‌خواهید جای آن را با پروتز مصنوعی پر کنید. معمولاً علت از دست دادن دندان پوسیدگی گسترده، شکستگی و یا کنده شدن دندان در تصادفات است. از آنجایی که ایمپلنت با عمل جراحی در داخل استخوان فک کاشته می‌شود و برخلاف دندان‌های طبیعی، رباط پریودنتال واسطه بین دندان ایمپلنتی و استخوان فک نیست نمی‌توان با براکت آن را حرکت داد.
در صورتی که می‌خواهید ایمپلنت بکارید و دندان‌هایتان را صاف و همراستا کنید بهتر است ابتدا با براکت درمان ارتودنسی را انجام دهید و سپس ایمپلنت بکارید.
ارتودنتیست فضای لازم برای کاشت ایمپلنت را در دوره درمان ارتودنسی حفظ می‌نماید. در صورتی که مشکل کمبود فضای فک و به هم فشردگی و کجی دندانها وجود داشته باشد، ممکن است در درمان ارتودنسی دندان‌های مجاور حرکت کرده و فاصله ای که می‌خواستید ایمپلنت بکارید را پر نمایند و دیگر نیازی به ایمپلنت نداشته باشید.
با افزایش سن دندانها به صورت طبیعی به سمت جلوی دهان حرکت می‌کنند. در صورتی که قبلا ایمپلنت داشته اید، ممکن است به مرور زمان دندان‌های طبیعی حرکت کرده و در پیرامون ایمپلنت به هم فشرده و کج شوند. در این شرایط براکت می‌تواند دندان‌های طبیعی را به موقعیت قبلی باز گردانده و فشردگی دندانها در اطراف ایمپلنت را برطرف نماید.
همان طور که پیش‌تر گفته شد ایمپلنت را نمی‌توان حرکت کرد اما در درمان ارتودنسی میتوان از مزیت ثبات و عدم حرکت آن بهره برده و به عنوان لنگر از آن استفاده کرد.
ارتودنسی و لمینت دندان
لمینت دندان یا ونیر یک پوسته نازک از جنس پورسلین یا ترکیبات دیگر است که به سطح جلوی دندان ها چسبانده می‌شود تا مشکلات دندان مانند لکه و تغییر رنگ، لب پر شدگی، ترک خوردگی و فاصله بین دندانها را پنهان نماید. در صورتی که دندان‌هایتان را می‌خواهید لمینت کنید بهتر است ابتدا درمان ارتودنسی انجام دهید و پس از آن به لمینت کردن دندانها اقدام کنید. ممکن است چسباندن نگینهای براکت به لمینت دندان باعث آسیب دیدن آن و یا جدا شدن لمینت شود و یا ممکن است پس از درمان براکت، سطح لمینت زبر و لکه دار شود.
در صورتی که دندان‌هایتان لمینت و ارتودنسی شده است اما به علت عدم استفاده از نگهدارنده ارتودنسی به صورت منظم و یا در فرآیند طبیعی حرکت دندانها، دندانها حرکت کرده اند، برای صاف کردن مجدد دندانها بهتر است از اینویزالاین استفاده شود. اینویزالاین شامل مجموعه ای از الاینر های شفاف است که همانند تری دندانها را احاطه کرده و به تدریج آنها را به موقعیت مورد نظر انتقال می‌دهد بدون این که آسیبی به لمینت وارد کند.
