بریج دندان، یکی از راه‌های کاشت دندان جدید به جای دندان‌های از دست رفته است. امروزه پیشرفت و گسترش علم دندانپزشکی، راهکارهای متعددی برای رفع هر مشکل، پیش روی ما می‌گذارد. کاش دندان به روش بریج، یکی از راهکارهای مطلوب برای جبران دندان کشیده شده است.
در این مطلب می‌آموزیم که بریج دندان چیست، چگونه انجام می‌شود، مزایا و معایبش کدام اند و انواع بریج دندان شامل چه مواردی است. همچنین در مورد تفاوت آن با ایمپلنت نیز صحبت خواهیم کرد. پس در ادامه با ما باشید.
فهرست عناوین
بریج چیست؟
بریج دندان درواقع نوعی روکش و پروتز است که برای پر کردن ناحیه دندان از دست رفته، استفاده می‌شود. در این روش، اصولا یک پل دندانی که شامل چند پروتز است، ساخته می‌شود. معمولا دو عدد از این پروتزها برای دو دندان کناری ناحیه بی دندانی است و مابقی برای پر کردن فضای خالی است.
برای اتصال این پل اغلب، دندان‌های کناری ناحیه خالی شده، تراش می‌خورند. درواقع بریج، به دندان‌های کناری متصل می‌شود و به آن‌ها وابسته است. به هرحال در صورت کشیده شدن یا از دست رفتن یک دندان، بهتر است تمهیدی برای پر کردن جای آن بیندیشید. زیرا خالی بودن آن فضا، موجب حرکت کردن سایر دندان‌ها و از بین رفتن طرح لبخند شما خواهند شد.
انواع بریج دندان
کاشت دندان توسط بریج، به چند روش مختلف که در ادامه توضیح می‌دهیم، انجام خواهد شد.
بریج ساده یا معمولی
در این روش به دو دندان طبیعی برای پایه پل احتیاج داریم که باید از استحکام اولیه مناسبی برخوردار باشند. این دو دندان تراش خواهند خورد و پل دندانی از طریق آن‌ها روی لثه سوار می‌شوند. درست شبیه چیزی که در قسمت قبل توضیح دادیم.
بریج معلق
تفاوت این نوع پل دندانی با بریج ساده در این است که در صورت امکان، برای اتصال پل به لثه، صرفا از یک دندان طبیعی استفاده خواهد شد و فقط یک دندان تراش خواهد خورد. بریج معلق در صورتی قابل اجرا است که تنها یک دندان از دست رفته داشته باشید. به بریج معلق، کانتی لِوِر نیز گفته می‌شود.
بریج مریلند:
در این روش برای اتصال پل، دندان‌های طبیعی مجاور را تراش نمی‌دهند بلکه از طریق اتصالات فلزی یا غیر فلزی، بریج را به پشت دندان‌های طبیعی متصل خواهند کرد. دندان‌های طبیعی در این روش درگیر خواهند شد ولی این درگیری شامل تراش خوردن مینای دندان نخواهد بود.
بریج بر پایه ایمپلنت:
در این مدل، بیمار معمولا بیش از دو دندان خالی دارد. برای پایه پل به هیچ عنوان دندان‌های طبیعی تراش نمی‌خورند بلکه از ایمپلنت برای اتصال دو دندان اول و آخر بریج، به استخوان فک کمک گرفته می‌شود. در این روش، علاوه بر اتصال بریج، نیاز به یک عمل جراحی برای قرار دادن پایه‌های ایمپلنت در فک است. پس اگر بریج بر پایه ایمپلنت انتخاب شما است، چند ماهی برای انجام آن درگیر خواهید بود.
مزایای بریج دندان
بی دندانی ممکن است باعث تحلیل استخوان‌های فک شود که این پدیده حتما باعث آسیب به دندان‌های مجاور خواهد شد. پل دندانی با پر کردن فضای خالی دندان‌های از دست رفته، مزایایی برای شما به همراه دارد که در ادامه به آن شاره خواهیم کرد:
- روشی نسبتا سریع برای کاشت دندان با حداقل درد و ناراحتی
- اصلاح مشکل ظاهری خالی بودن جای دندان و بهبود طرح لبخند
- تسهیل در جویدن غذا
- برطرف کردن مشکل تکلم و تلفظ ناشی از نبود دندان
- جلوگیری از حرکت کردن سایر دندان ها و برهم خوردن ترکیب فک
معایب استفاده از بریج دندانی
همان‌طور که اشاره شد، برای اتصال بریج، معمولا دندان‌های اصلی تراش خواهند خورد که این به معنی آسیب زدن به مینای دندان است. تراش خوردن مینای دندان برگشت‌ناپذیر است و دندان را نسبت به حالت عادی آسیب‌پذیر تر می‌کند.
عیب دیگر بریج این است که اتصال آن به استخوان فک نیست؛ بلکه به دندان‌های اصلی بیمار متصل است. این باعث می‌شود که بریج نسبت به روش‌های دیگر کاشت دندان از استحکام و دوام کمتری برخوردار باشد. بریج ها به طور میانگین ده سال عمر خواهند داشت.
از آنجایی که پایه‌های بریج، دندان‌های طبیعی بیمار هستند که درگیر شده اند، این دندان‌ها بسیار بیشتر از قبل در معرض آسیب خواهند بود. ممکن است بر اثر کوچکترین ضربه دچار شکستگی و مشکل شوند. پس در صورت اقدام به بریج دندان باید مراقبت خود را از دندان‌ها بیشتر کنید.
ایمپلنت یا بریج دندان، کدام مناسب‌تر است؟
ایمپلنت و بریج هر دو از روش‌های پرکردن فضای خالی لثه و کاشت دندان هستند و هردو مزایا و معایبی دارند. اگر این متن را خوانده باشید احتمالا می‌توانید این مقایسه را خودتان نیز انجام دهید. به هرحال ما در این بخش به یک جمع بندی پیرامون مقایسه بریج و ایمپلنت خواهیم پرداخت.
در ایمپلنت، دندان‌های پروتز که دارای پیچ‌های فلزی هستند توسط عمل جراحی به داخل استخوان‌های فک فرو می‌روند. این کار با درد زیادی همراه است و حداقل به یک پروسه شش ماهه، زمان احتیاج دارد. اما نتیجه کار از استحکام بیشتری برخوردار است و تقریبا به صورت مادام العمر دوام خواهد داشت.
کاشت دندان به روش بریج، اصولا در دو جلسه کاری پایان می‌پذیرد. یک جلسه برای تراش دادن دندان‌ها و قالب‌گیری و یک جلسه برای اتصال پل دندانی در دهان. پس بریج دندان، نسبت به ایمپلنت بسیار سریع‌تر به نتیجه خواهد رسید. در این روش شما درد و ناراحتی خاصی تجربه نخواهید کرد.
ولی همان‌طور که ذکر شد، به دلیل اتصال غیر ریشه ای بریج، عمر این پروتز طولانی مدت نخواهد بود و بین ۵ تا نهایتا ۱۵ سال دوام خواهد آورد. علاوه بر آن ممکن است به دندان‌های طبیعی که تبدیل به پایه بریج شده اند نیز آسیب برساند.
در وهله اول با توجه به تشخیص و صلاح‌دید دندانپزشک، و در درجه بعد با توجه به اطلاعاتی که از این صفحه به دست آورده اید، روش مطلوب خود را برای کاشت دندان انتخاب کنید. در نظر داشته باشید که روش بریج بر پایه ایمپلنت، مزایا و معایب ایمپلنت را نیز توامان خواهد داشت و نکته مثبتش این است که اگر بیش از دو دندان کشیده شده داشته باشید، نیاز به ایمپلنت کردن همه آن‌ها نیست.
جمع بندی
این مطلب به معرفی بریج به عنوان یکی از روش‌های کاشت دندان اختصاص یافته است. در این متن به طور مفصل در مورد انواع روش‌های اجرای بریج، مزایا و معایب بریج دندان و همین‌طور مقایسه آن با ایمپلنت، سخن گفته شده است. امید است که با خواندن این مقاله به همه سوالات شما عزیزان پیرامون بریج دندان پاسخ داده شده باشد.
