نگهدارنده ارتودنسی به دو نوع ثابت و غیر ثابت (متحرک) پخش می‌شود. نگهدارنده ارتودنسی ثابت نگهدارنده ارتودنسی ثابت یک سیم فلزی نازک است که به سطح پشتی دندانهای جلویی چسبانده می‌شود. برای این منظور بیمار بر روی صندلی دندان‌پزشکی می‌نشیند، سطح پشتی دندانهای جلویی تمیز و پولیش می‌شود. با استفاده از یک ورقه لاستیکی به

مال اکلوژن ارتودنسی بر اساس موقعیت دندانها و ارتباط استخوانهای فک، دسته بندی میشود. در اینجا با سه دسته اصلی مال اکلوژن آشنا میشویم: کلاس ۱، کلاس ۲ و کلاس ۳. مال اکلوژن کلاس ۱ کلاس ۱ ارتباط و نسبت نرمال بین دندانها و فک بالا و پایین را نشان میدهد و بایت در حالت

یکی از عواملی که باعث می‌شود فردی از ظاهر دهان و دندان‌های خود ناراضی باشد و هنگام صحبت کردن و خندیدن دست خود را جلوی دهان بگیرد، اپن بایت است. اپن بایت چیست؟ اوپن بایت به وضعیتی گفته می‌شود که در آن دندانهای بالایی و پایینی در هنگام بسته بودن دهان به هم نمی‌رسند و

روش مرسوم ارتودنسی ، کشیدن دندان در درمان ارتودنسی بیشتر دندانپزشکان و ارتودنتیست ها آموزش دیده ‌اند که در هنگام کمبود فضای فکها و به هم فشردگی دندان‌ها، دندانهای آسیاب کوچک را بکشند. با کشیدن دندان فضای لازم ایجاد می‌شود و می‌توان دندان‌ها را صاف و همراستا کرده و از شلوغی و به ‌هم ‌ریختگی

بیشتر افراد بزرگسال ۳۲ دندان دائمی دارند که چهار تای آن را دندانهای عقل تشکیل می‌دهند. دندانهای عقل معمولاً بین ۱۷ تا ۲۱ سالگی از لثه بیرون میزنند. دندانهای عقل آخرین مجموعه دندانهای آسیاب هستند که نقش مفیدی در بسیاری از افراد ایفا می‌کند اما برای بسیاری دیگر ممکن است به علت نامناسب بودن جایگاه،