ارتودنسی کودکان به دلیل اهمیت آن، حتما باید توسط متخصص دندانپزشکی کودکان صورت بگیرد. در یک سو، سن مناسب کودکان قرار دارد که می‌توان در این سن، ارتودنسی پیشگیری را به خوبی برای کودکان انجام داد. در سوی دیگر، تمایل نداشتن کودکان به مراجعه به مطب متخصص ارتودنسی قرار دارد که در هنگام انتخاب متخصص دندانپزشکی کودکان، باید به این مورد توجه ویژه‌ای بشود.
اگر می‌خواهید اطلاعاتی در زمینه هزینه ارتودنسی کودکان، عکس ارتودنسی کودکان، قیمت ارتودنسی کودکان، پلاک ارتودنسی کودکان، سن مناسب ارتودنسی کودکان، هزینه ارتودنسی دندان کودکان، فیلم ارتودنسی دندان کودکان کسب کنید در ادامه با ما همراه باشید.
این روزها پیرامون ارتودنسی کودکان، عبارات زیر جستجو می‌شوند که ما سعی کرده‌ایم در این نوشتار، برای شما آنها را شرح دهیم:
- هزینه ارتودنسی کودکان (قیمت ارتودنسی کودکان)
- سن مناسب ارتودنسی کودکان
- عکس ارتودنسی دندان کودکان
از درمان ارتودنسی کودکان معمولاً با اصطلاح ارتودنسی پیشگیری یاد می‌شود؛ که از سن ۶ یا ۷ سالگی می‌تواند آغاز شود. چون دندان‌ها و فک در این سن هنوز در حال رشدند، مشکلاتی مانند به هم فشردگی دندان‌ها را راحت‌تر می‌توان برطرف نمود. لازم به ذکر است که درمان زودهنگام برای تمام مشکلات دندانی قابل انجام نیست؛ اما در بسیاری از شرایط ارتودنسی در کودکان می‌تواند به صرفه جویی در هزینه و زمان ارتودنسی کمک کند.
متخصص ارتودنسی در کودکان، دکتر قریشی پیشنهاد می‌دهند که تمام کودکان غربالگری ارتودنسی را در سن ۷ سالگی انجام دهند. دندان‌های دائمی معمولاً در سن ۶ یا ۷ سالگی درمی‌آید و مشکلات ارتودنسی مربوط به نامرتب بودن دندان‌ها در این زمان مشخص می‌شود. برای این که ارتودنسی بیشتر برای کودکان جذابیت بیابد، در بریس‌ها از کش‌های رنگی برای نگه داشتن سیم‌ها استفاده می‌شود. کودکان می‌توانند رنگ کش را متناسب با رنگ لباس مدرسه یا تم تعطیلات خود، مثلاً نارنجی و مشکی برای هالووین، انتخاب کنند. انتخاب رنگ کش این احساس را در کودکان به وجود می‌آورد که آنان نیز در درمان مشارکت دارند.
اگر می‌خواهید اطلاعاتی در زمینه هزینه ارتودنسی کودکان، عکس ارتودنسی کودکان، قیمت ارتودنسی کودکان، پلاک ارتودنسی کودکان، سن مناسب ارتودنسی کودکان، هزینه ارتودنسی دندان کودکان، فیلم ارتودنسی دندان کودکان کسب کنید در ادامه با ما همراه باشید.
فهرست عناوین
سن مناسب برای انجام ارتودنسی کودکان
اکثر والدین می‌دانند که مراقبت روزانه از دندان‌ها باید در طول سال‌های کودکی فرزندشان آغاز شود. سن مناسب برای ارزیابی ارتودنسی ۸-۱۰ سال است. در این سن، کودک ترکیبی از دندان‌های دائمی و شیری را دارد که متخصص ارتودنسی باید تعیین کند که آیا مشکلاتی وجود دارد یا خیر.
به طور معمول، دندان‌های آسیاب اول در می‌آیند، که به متخصص ارتودنسی اجازه می‌دهد تا وجود مال اکلوژن، که به بد بایت شناخته می‌شود را بررسی کند. دندان‌های نیش نیز معمولا شروع به در آمدن می‌کنند و مشکلاتی مانند شلوغی، جلو آمدگی و عقب رفتگی فک مشخص می‌شوند.
اگرچه درمان معمولا از یک تا پنج سال پس از ارزیابی اولیه آغاز نمی‌شود، همچنان در تعیین زودهنگام اینکه آیا کودک دچار مشکل فک و دندان است یا خیر، مفید می‌باشد. درمان زودهنگام‌تر همچنین می‌تواند برای اصلاح مشلات بالقوه نسبت به درمان تاخیر یافته به لحاظ مالی مفید باشد. برای برخی از کودکان، درمان زودهنگام می‌تواند از آسیب فیزیکی و عاطفی جلوگیری کند. به غیر از سال‌های طولانی اذیت شدن، دندان‌های کج همچنین مستعد آسیب دیدن (به ویژه در هنگام ورزش هستند) و مانعی برای بهداشت دهان و دندان مناسب به حساب می‌آیند.
همیشه سن مناسب ارتودنسی کودکان جای بحث بوده است. اما زمان طلایی برای ارتودنسی در سنین پایین‌تر است. اگر سن بیمار کمتر باشد، درمان راحت‌تر، کوتاه‌تر خواهد بود. به عقیده متخصص دندانپزشکی کودکان، دکتر قریشی، برای پسرها معمولا ۹ سالگی و در مورد دخترها ۸ سالگی، سن مناسب ارتودنسی محسوب می‌شود.
مزایای ارتودنسی زودهنگام
مداخله زودهنگام این مزیت شاخص را دارد که فک کودک هنوز در حال رشد است. مراحل انجام ارتودنسی دندان در سنین پایین زمانی سودمند واقع می‌شود که قوس دندانی و فک در وضعیت مناسب نباشد. ارتودنسی با پلاک متحرک و بریسهای کاربردی می‌تواند این مشکلات را اصلاح کند یا بهبود دهد. درمان بیشتر معمولاً در سال‌های آتی ضرورت می‌یابد، اما کوتاه‌تر خواهد بود و گستردگی کمتری خواهد داشت. کاهش یا رفع مشکلات موجود در بلعیدن غذا یا قدرت تکلم،کاهش احتمال نهفته ماندن دندان‌های دائمی و … از دیگر مزایای ارتودنسی کودکان است.
برای افراد جوانی که نشانه‌ها و علائم مشخصی از نیاز به ارتودنسی پیشگیری در آنها دیده می‌شود، این روش درمانی می‌تواند فرصتی برای برخورداری از مزایا و فواید زیر را برای آنان فراهم کند:
- هدایت و رشد صحیح فک‌ها
- تنظیم عرض و انحنای مناسب سقف بالایی و پایینی دهان
- هدایت دندان‌های دائمی که دچار انحراف شده‌اند به وضعیت سالم و طبیعی
- کاهش خطر آسیب‌دیدگی از ناحیه دندان‌های پیش‌آمده جلویی
- کمک به ترک عادت‌های مضری از قبیل مکیدن شست یا سایر انگشت‌ها که می‌تواند عاملی برای انحراف فک و دندان‌ها باشد.
- کاهش یا رفع مشکلات موجود در بلعیدن غذا یا قدرت تکلم
- بهبود زیبایی ظاهری و سطح اعتماد به نفس
- کمک به ساده‌تر کردن یا کوتاه کردن طول دوره درمان ارتودنسی در آینده در صورتی که به عنوان بخشی از یک برنامه جامع درمانی، نیاز به انجام آن باشد.
- کاهش احتمال نهفته ماندن دندان‌های دائمی (یعنی دندان‌هایی که باید رشد کنند و از لثه خارج شوند، در داخل لثه و بافت‌های نرم باقی می‌مانند) و حفظ یا ایجاد فضای کافی برای رشد دندان‌هایی که در حال خارج شدن از لثه هستند.
بریسهای کودکان و ارتودنسی دندان کودکان طی چند سال گذشته پیشرفت قابل توجهی کرده است. تکنولوژی آنها را در مقایسه با بریسهای قدیمی راحت‌تر و جذاب‌تر ساخته است.
کاربردهای ارتودنسی در کودکان
در مواردی که بیمار دارای دندان‌های نامنظم یا کج، و فضای بیش از حد بین دندان‌ها باشد یا الگوی نیش ناهموار داشته باشد، ارتودنسی به صاف کردن دندان‌ها و هدایت رشد فک کمک می‌کند. نتیجه آن یک لبخند سالم‌تر و ظاهر بهبود یافته است. اگر کسی دارای یکی از موارد زیر باشد، متقاضی درمان ارتودنسی می‌باشد:
اوربایت
اوربایت هنگامی اتفاق می‌افتد که دندان‌های فوقانی روی دندان‌های پایینی قرار می‌گیرند. اوربایت ممکن است از طریق ژنتیک، عادت‌های بهداشتی بد و یا رشد بیش از حد استخوان فک ایجاد شود. اگر این وضعیت درمان نشود، می‌تواند باعث مشکلات لثه‌ای و تحریک، آسیب به دندان‌های پایین و مشکلات درد فک شود.
آندربایت
حالتی که دندان‌های پایین جلوی دندان‌های فوقانی قرار می‌گیرند، آندربایت نامیده می‌شود. این مشکل ممکن است ناشی از رشد نامناسب فک بالا، رشد بیش از حد فک پایین و یا ترکیبی از هر دو باشد. دندان‌های از دست رفته نیز ممکن است سبب آندربایت شود. این وضعیت می‌تواند مانع از عملکرد نرمال شود و باعث آسیب به دندان‌ها گردد. بیماران دارای آندربایت همچنین ممکن است درد فک یا مفصل را تجربه کنند.
رفع کراس بایت در کودک
هنگامی که هر دو فک بالا و پایین در موقعیت مناسب قرار نگیرند، کراس بایت ایجاد می‌شود و یک یا چند دندان بالایی در داخل دندان‌های پایین ادغام می‌شوند. این حالت می‌تواند در جلو و یا هر طرف دهان رخ دهد. کراس بایت می‌تواند باعث سایش ناهموار دندان‌ها و ایجاد بیماری‌های لثه و تحلیل استخوان شود.
برطرف کردن اپن بایت کودکان
اپن بایت زمانی اتفاق می‌افتد که برخی از دندان‌ها قادر به تماس با ردیف مخالف دندان‌ها نباشند. ژنتیک، ساختار غیر طبیعی فک یا مکیدن انگشت شست ممکن است اپن بایت را ایجاد کند. این وضعیت می‌تواند باعث دشواری و درد در جویدن، و اختلال گفتاری شود، و ممکن است منجر به اختلال مفصل تمپوروماندیبولار (TMJ) گردد.
فاصله بین دندانی
شکاف‌ها یا فضاهای بین دندانی در اثر از دست دادن دندان‌ها یا رشد دندان‌هایی که دهان را پر نمی‌کنند، ایجاد می‌شوند. دندان‌های فاصله‌دار ممکن است ناشی از رشد غیرطبیعی استخوان یا دندان‌های از دست رفته باشد. شکاف لبخند می‌تواند هماهنگی دندان‌های اطراف را مختل کند و خطر ابتلا به بیماری های لثه را افزایش دهد.
شلوغی دندان‌ها
هنگامی که بیمار فضای کافی در فک خود نداشته باشد تا بتواند تمام دندان‌های خود را جای دهد، این وضعیت شلوغی و نامنظمی دندان‌ها نامیده می‌شود. شلوغی بیش از حد دندان‌ها ممکن است به کجی دندان‌هایی که مستعد پیچ خوردگی هستند، منجر شود که به درستی تمیز نخواهند شد. این وضعیت می‌تواند باعث انباشت جرم و پلاک، بیماری پریودنتال و پوسیدگی بیش از حد گردد.
روند درمان ارتودنسی
چگونگی مراحل ارتودنسی دندان به نوع درمان لازم بستگی دارد. در جلسه نخست عکس‌های قبل و بعد گرفته می‌شود و رادیوگرافی دندان‌ها انجام می‌شود. قالب‌گیری نیز معمولاً در جلسه اول انجام می‌شود و طرح درمانی با در نظر گرفتن تمام این اطلاعات تهیه می‌شود. بعد از تقبل هزینه ارتودنسی دندان، معمولاً از بریس، با کش یا بدون کش، استفاده می‌شود. پلاک مخصوص نیز گاهی برای مدتی به کار برده می‌شود.
عادت کردن به ارتودنسی
بریسهای امروزی نسبت به بریسهای قدیمی کمتر ناراحت کننده‌اند و چندان جلب توجه نمی‌کنند. با این حال عادت کردن به آنها زمان می‌برد. غذا دور براکت‌ها و سیم‌ها گیر می‌کند و مسواک زدن و کشیدن نخ دندان نیز زمان بیشتری می‌برد. پس از هر بار دستکاری و تنظیم بریس نیز ممکن است دندان‌ها کمی درد بگیرد، البته این ناراحتی به خوبی با مسکن‌هایی مانند ایبوپروفن (ادویل، تایلنول و اقلام مشابه) یا در صورت لزوم آسپرین قابل کنترل است. استفاده از سیم‌های سبک‌تر و منعطف‌تر میزان درد و ناراحتی در طول درمان را کاهش قابل ملاحظه‌ای داده است.
بریسهای جدید این فایده غیرقابل انکار را دارند که همکلاسی‌های بدجنس دیگر با اسامی مستعاری مانند “دهن فلزی” باعث آزار فرزندان دلبندتان نمی‌شوند و دیگر دلیلی برای شرمساری وجود ندارد.
انواع ارتودنسی کودکان
انواع مختلفی از بریس های ارتودنسی را در روش ها ثابت و متحرک می توان برای دندان کودک استفاده کرد. مدل های مختلف بریس با توجه به درخواست کودک و والدین و تشخیص پزشک بر اساس میزان مشکلات دندان انتخاب می شود. مدل های ارتودنسی دندان کودکان شامل موارد زیر است:
- بریس های فلزی معمولی (ثابت)
- ارتودنسی سرامیکی با بریس شفاف
- بریس های نامرئی
- بریس ارتودنسی لینگوال
- نگهدارنده های ثابت
- نگهدارنده های متحرک
در ادامه پرکاربردترین بریس‌ها را معرفی می‌کنیم.
بریسهای فلزی
بریسهای فلزی قدیمی که معمولاً از استیل ضدزنگ گرید بالا ساخته می‌شوند تا به امروز پرکاربردترین بریس ارتودنسی ثابت محسوب می‌شوند. بریسهای فلزی میله‌هایی فلزی دارند که دور دندان‌های آسیا را دربر می‌گیرد و براکت‌های فلزی کوچک‌تر نیز با سیمان به سطوح جلویی دندان‌های دیگر چسبانده می‌شود. سیم فلزی باریک و مارپیچی که بین براکت‌ها وجود دارد، دندان‌ها را به آرامی به سمت موقعیت مناسب هدایت می‌کند. این سیم قوسی با کش‌های منعطف، بست‌های فلزی یا گیره‌هایی از انواع دیگر روی براکت‌ها ثابت می‌شود. از مزایای ارتودنسی ثابت تضمین موثر بودن آن برای دستیابی به نتایج مورد انتظار است به این دلیل که در مراحل ارتودنسی ثابت وسوسه خارج کردن بریس ها مانند ارتودنسی متحرک وجود ندارد.
زیبا کردن ظاهر بریس های فلزی
برای قابل قبول‌تر کردن بریس‌ها و جذاب‌تر ساختن آنها از کش‌هایی به رنگ روشن برای نگه داشتن سیم‌ها استفاده می‌شود. کودکان می‌توانند رنگ کش را متناسب با رنگ لباس مدرسه و تم تعطیلات انتخاب کنند.
بریسهای سرامیکی
بریسهای سرامیکی همرنگ دندان نسخه جدیدی از ارتودنسی قدیمی هستند که بسیار کمتر از بریسهای قدیمی جلب توجه می‌کنند. اجزا تشکیل دهنده بریسهای سرامیکی مشابه بریسهای قدیمی است، با این تفاوت که براکت‌های جلوی دندان‌ها از ماده سرامیکی شفافی ساخته می‌شود که با رنگ طبیعی دندان همخوانی دارد. این روش مورد علاقه بزرگسالان و بسیاری از افراد مشهور است، چرا که فقط اگر از نزدیک به آن دقت کنید، متوجه درمان ارتودنسی(سیم کشی دندان) می‌شوید.
بریسهای نامرئی پشت دندانی(لینگوال) برای بچه ها
هرچند بریسهای سرامیکی زیاد در چشم نیستند، اما روش سیم کشی دندان کودکان دیگری نیز وجود دارد که بریسهای ثابت را عملاً نامرئی می‌سازد. این بریسهای نامرئی که به بریسهای زبانی (لینگوال) شهرت دارند، پشت دندان در سمت زبان قرار می‌گیرند. سازو کار عملکرد و تاثیرگذاری آنها مشابه دیگر بریسهای فلزی است، اما با وجود ساخته شدن از فلز به دلیل مخفی شدن پشت دندان‌ها قابل مشاهده نیستند.
بریسهای شفاف
ارتودنسی نامرئی نوجوانان به مجموعه‌ای از تری‌های متحرک و شفاف پلاستیکی گفته می‌شود که در صورت استفاده ۲۲ ساعت در طول روز دندان‌ها را به تدریج مرتب می‌کند. تقبل هزینه ارتودنسی دندان نامرئی قبلاً فقط برای بزرگسالان کاربرد داشت، اما امروزه با اضافه شدن ویژگی‌هایی چون نشانگرهای مدت استفاده مناسب درمان نوجوانان نیز شده است. مزیت شاخص این ارتودنسی متحرک نیز که نیازی به گفتن ندارد، این ارتودنسی نامرئی است.
نگهدارنده ارتودنسی
نگهدارنده‌های مخصوص دندان‌ها به عنوان آخرین مرحله درمان ارتودنسی استفاده می‌شوند. پس از برداشتن بریس‌ها، دندان‌ها می‌توانند به جایگاه اصلی خود بازگردند. بنابراین، استفاده از نگهدارنده‌ها در شب (اگر طولانی‌تر استفاده نشود) می‌تواند به حفظ موقعیت دندان‌های صاف شده کمک کند. به طور کلی دو نوع نگهدارنده دندانی وجود دارد، متحرک و ثابت. و همانطور که از نام آنها مشخص است، یک نوع از آنها به طور دائم به دندان‌ها متصل (پیوند یافته) است، در حالی که نوع دیگر فقط با توجه به دستورالعمل دندانپزشک استفاده می‌شود.
نگهدارنده‌های متحرک
هنگامی که درمان ارتودنسی فعال را به پایان رساندید، نگهدارنده‌های پلاستیکی شفاف ارائه می‌شوند. از آنجا که این نگهدارنده‌ها قابل جابجایی هستند، باعث می‌شود که تمیز کردن دندان‌ها راحت‌تر باشد، اما بیمار باید آن را روزانه مورد استفاده قرار دهد. در ابتدا، متخصص ارتودنسی یا دندانپزشک از بیمار می‌خواهد که برای حداقل سه ماه در تمام طول روز و شب از نگهدارنده استفاده کند. اگر هیچ تغییر مکانی ایجاد نشد، ممکن است استفاده از نگهدارنده را فقط در شب یا چند ساعت در روز توصیه نماید.
نگهدارنده‌های ثابت
نگهدارنده‌های ثابت دائمی از یک سیم نیمه منعطف ساخته شده‌اند که به پشت دندان‌ها چسبانده شده است. این نگهدارنده معمولا روی دندان‌های پایین قرار می‌گیرد که اولین دندان‌هایی هستند که با زمان حرکت می‌کنند. همچنین انتخاب مناسبی برای استفاده در بین دو دندان جلویی در بالا پس از بسته شدن فاصله بین دندان‌ها (که دیاستما نامید می‌شود)، می‌باشد یعنی وضعیتی که بسیار مستعد بازگشت به حالت قبل است.
تجهیزات متحرک
لوازم متحرک با حرکات ضربه‌ای ساده به تاج دندان‌ها در اطراف یک محور نزدیک به وسط دندان کار می‌کنند. آنها همچنین امکان فرسایش افتراقی دندان‌ها، به عنوان مثال با استفاده از صفحات بایت را فراهم می‌کنند. این تجهیزات با دستگاه‌های ثابت که قادر به حرکات پیچیده چند دندان، از جمله حرکات چشمگیر، گشتاور و چرخش ریشه هستند، متفاوت می‌باشند. لوازم متحرک عبارتند از:
فضا نگهدارنده‌های متحرک
این دستگاه‌ها مشابه نگهدارنده‌های ثابت فضای بین دندان‌ها عمل می‌کنند. از یک پایه اکریلیک ساخته شده‌اند که بر روی فک قرار می‌گیرد و دارای شاخه‌های پلاستیکی یا سیمی بین دندان‌های خاصی هستند تا فضای بین آنها باز نگه داشته شود.
تجهیزات تغییر موقعیت فک
این دستگاه‌ها که اسپلینت نیز نامیده می‌شوند، در فک پایین یا بالا قرار می‌گیرند و کمک می‌کنند تا فک را در موقعیت مطلوب‌تری قرار دهند. تجهیزات تغییر موقعیت فک ممکن است برای اختلالات مفصلی تمپوروماندیبولار (TMJ) استفاده شوند.
محافظ لب و گونه
این ضربه گیرها برای حفظ لب‌ها یا گونه‌ها به دور از دندان‌ها طراحی شده‌اند. عضلات لب و گونه می‌توانند روی دندان‌ها فشار اعمال کنند و این ضربه گیرها به کاهش این فشار کمک می‌کنند.
وسیع کننده کام برای کودکان
وسیله‌ای برای گسترش قوس فک بالا می‌باشد. این وسیع کننده یک صفحه پلاستیکی است که روی سقف دهان قرار می‌گیرد. فشار خارجی از سمت پیچ‌ها به صفحه وارد می‌شود تا مفاصل داخل استخوان‌های کام را برای باز شدن کام در راستای طول، و گسترش ناحیه کام هدایت کند.
هدگیر
با این دستگاه، بندی دور پشت سر قرار می‌گیرد و به یک سیم فلزی در جلو یا هلال صورت چسبیده می‌شود. هدگیر، رشد فک بالا را آهسته می‌کند و دندان‌های عقب را در جای خود نگه می‌دارد در حالی که دندان‌های جلو را عقب می‌کشد.
کش‌های ارتودنسی
براکت‌ها، انواع سیم کشی دندان و لیگاتورها وظیفه حرکت دادن دندان‌ها در امتداد خط لثه و در زاویه‌ای رو به بیرون لثه را به عهده دارند، کش‌ها نیز فک را رو به جلو یا عقب می‌کشند تا با ردیف دندان‌های بالا یا پایین هم‌راستا شود و لبخند زیباتر و جویدن و گاز زدن راحت‌تر شود. کش‌ها برای تسریع روند حرکت دادن دندان‌ها یا مرتب کردن آنها نیز به‌کار برده می‌شود.
متخصص ارتودنسی کودکان از دو نوع لیگاتور استفاده می‌کنند. لیگاتورهای یک کشی نیرو را در درجات متفاوت به دندان وارد می‌کند، حال آن که لیگاتورهای کش متصل فاصله بین دندان‌ها را می‌بندد یا گروه مشخصی از دندان‌ها را همزمان در یک جهت حرکت می‌دهد.
مراقبت از دندان کودک در زمان ارتودنسی
تجهیزات ارتودنسی غذا، باکتری و پلاک را به دام انداخته و منجر به پوسیدگی دندان می‌شوند. مسواک زدن بیشتر با مسواک مخصوص و یا الکتریکی و خمیر دندان فلوراید در اطراف مناطقی که بریس‌ها یا لوازم جانبی به دندان‌ها متصل هستند، مورد نیاز می‌باشد. هم بالا و هم پایین بریس‌ها باید با یک فشار آب از بالا به پایین و از پایین به بالا، شستشو شود. اگر ممکن است، دندان‌ها باید نخ دندان کشیده شوند. دهانشویه فلوراید ممکن است توصیه شود. تجهیزات متحرک باید در هر بار که دندان‌ها تمیز می‌شوند، تحت شستشو قرار گیرند. بررسی‌های منظم دندانپزشکی و تمیز کردن دندان‌ها باید ادامه یابد.
کودکانی که از بریس استفاده می‌کنند باید میوه‌ها و سبزیجات خام بخورند و از غذاهای نرم، فرآوری شده و تصفیه شده که باکتری‌ها را جذب می‌کنند، همچنین غذاهای سفت و چسبنده، از جمله آدامس، کارامل، بادام زمینی، تکه‌های یخ و ذرت بو داده اجتناب کنند. جویدن اقلام سخت، مانند ناخن یا مداد، می‌تواند به بریس آسیب برساند. کودکان دارای بریس باید در حین بازی کردن در ورزش‌های تماسی، از یک محافظ دهان استفاده کنند.
برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره مراقبت‌های بعد از ارتودنسی اینجا کلیک کنید.
مدت زمان ارتودنسی در کودکان
نمی‌توان یک مدت زمان معین را برای ارتودنسی کودکان ذکر کرد، چرا که طول درمان به مورد منحصر به‌فرد هر بیمار بستگی دارد. بااین حال مرحله فعال ارتودنسی معمولاً ۶ تا ۳۰ ماه است. پس از این مدت چند ماه از نگهدارنده استفاده می‌شود. با تقبل هزینه ارتودنسی دندان و پس از اتمام ارتودنسی لبخندی زیبا برای همیشه بر روی لبان فرزندتان نقش خواهد بست. قیمت سیمکشی دندان ها بستگی به محل زندگی، سن بیمار و میزان درمان مورد نیاز دارد. قیمت ارتودنسی دندان یا سایر درمان‌های ارتودنسی نباید هیچگاه مانع دستیابی شما به لبخندی که آرزوی آن را دارید، شود.
خطرات
هنگامی که بریس‌ها برای اولین بار روی دندان‌ها قرار می‌گیرند یا در طول درمان تنظیم می‌شوند، ممکن است ناراحتی ایجاد کنند. برای سه تا پنج روز اول، ممکن است دندان‌ها در حین گاز گرفتن درد داشته باشند. لب‌ها، گونه‌ها و زبان ممکن است یک تا دو هفته قبل از سخت شدن و سازگاری با بریس‌ها تحریک شوند. بعضی از وسایل ارتودنسی ممکن است برای یک یا دو روز اول باعث مشکل در صحبت کردن شوند. تجهیزات آسیب دیده می‌توانند طول مدت درمان را افزایش داده و تاثیر منفی بر نتیجه حاصله دارند.
ذرات غذایی و انباشت جرم و پلاک در اطراف لوازم ارتودنسی می‌تواند منجر به تخریب مینای دندان، ایجاد پوسیدگی و زخم‌های سفید رنگ دائمی بر روی دندان‌ها شود.
هزینه ارتودنسی کودکان
قیمت ارتودنسی کودکان و هزینه ارتودنسی کودکان معمولا اولین سوالی است که از یک متخصص دندانپزشکی کودکان پرسیده می‌شود. هزینه تقریبی ارتودنسی و حداقل هزینه ارتودنسی را بهتر است بعد از ویزیت از متخصص خود بپرسید. زیرا وابسته به وضعیت دندان‌ها و روش ارتودنسی متفاوت است.
برای بسیاری از کودکان، بریس ضرورتی برای داشتن لبخند سالم و جذاب می‌باشد، که می‌تواند والدین را با این سوال درگیر کند که هزینه بریس چقدر است. هزینه ارتودنسی کودکان بستگی به نوع نوع بریس مورد استفاده و مدت استفاده از آن دارد.
مطالب مرتبط
جرم گیری و بروساژ دندان کودکان: جدیدترین روش، هزینه و عوارض
لق شدن دندان دائمی و شیری اطفال و کودکان
کیست دندان، لثه، دهان و ریشه دندان در کودکان: علت و درمان
نگه دارنده و ریتینر (پلاک) بعد از ارتودنسی در کودکان: ثابت و متحرک
فلوراید تراپی – مزایا، معایب و نحوه انجام در کودکان و بزرگسالان
ارتودنسی پیشگیری (پیشگیرانه) به چه معناست؟
