مال اکلوژن ارتودنسی بر اساس موقعیت دندانها و ارتباط استخوانهای فک، دسته بندی میشود. در اینجا با سه دسته اصلی مال اکلوژن آشنا میشویم: کلاس ۱، کلاس ۲ و کلاس ۳.
مال اکلوژن کلاس ۱
کلاس ۱ ارتباط و نسبت نرمال بین دندانها و فک بالا و پایین را نشان میدهد و بایت در حالت متعادل و متوازن قرار دارد.
شکل- بایت نرمال
شکل- کمبود فضا و بهم فشردگی دندانها
شکل- فاصله بین دندانها
مال اکلوژن کلاس ۱ ممکن است به صورت کمبود فضا و بهم فشردگی دندانها، چرخش و انحراف دندانها، فاصله بین دندانها، جلوزدگی یا بیرون زدگی دندانها و یا عقب ماندگی آنها دیده شود.
مال اکلوژن کلاس ۲
مال اکلوژن کلاس ۲ ارتباط نامتناسب بین فکهاست و در شرایطی ایجاد میشود که فک و دندانهای بالایی بیشتر از حد طبیعی جلوتر از فک دندانهای پایینی قرار میگیرند. شکل صورت در نیمرخ مقعر شده و چانه و لب پایین عقب ماندگی دارند.
مشکلات کلاس ۲ میتواند در نتیجه عدم رشد مناسب فک پایین یا رشد بیش از حد فک بالا و یا ترکیبی از هر دو حالت، اتفاق بیفتد. در بسیاری از موارد مشکلات کلاس ۲ ژنتیکی و ارثی است که با عوامل محیطی مانند مکیدن انگشت تشدید میشود. مشکلات کلاس ۲ با اصلاح رشد و ایجاد هماهنگی بین رشد دندانهای بالا و پایین و استخوانهای فک درمان میشود. وسیله های ارتودنسی عملکردی، هدگیر، فنر فورسس (فورسوز)، الاستیک ، کشیدن دندان و جراحی فک از جمله راههای مورد استفاده برای اصلاح مال اکلوژن کلاس ۲ هستند.
مال اکلوژن کلاس ۳
مال اکلوژن کلاس ۳ ارتباط غیر طبیعی بین فکهاست که در آن دندانها و فک پایینی جلوتر از دندانها و فک بالایی قرار میگیرند. این وضعیت منجر به شکل مقعر در میانه نیمرخ صورت میشود و چانه جلوزدگی دارد.
شکل- مال اکلوژن کلاس ۳ اسکلتی
شکل- مال اکلوژن کلاس ۳ دندانی
مشکلات کلاس ۳ ممکن است در اثر رشد بیش از حد فک پایینی، رشد ناکافی فک بالایی و یا ترکیبی از هر دو عامل ایجاد شود. این وضعیت نیز همانند مشکلات کلاس ۲ میتواند ژنتیکی باشد. داده های به دست آمده بر اساس پژوهشهای دکتر Kaci که در زمینه ژنتیک مال اکلوژن کلاس ۳ انجام داد و در نشریات علمی با عنوان ” Phenotypic Characterization of CIII malocclusion” به چاپ رسید، اولین قدم برای شناسایی عامل ژنتیکی مال اکلوژن ۳ است. در آینده ژن درمانی ممکن است برای درمان مال اکلوژن کلاس ۳ انجام شود و تاثیرات منفی این ناهنجاری کاهش یابد.
