وقتی به انواع ارتودنسی فکر می‌کنید، آیا چیزی به جز بریس‌های سنتیِ فلزی در ذهن‌تان نقش می‌بندد؟ اگر پاسخ‌تان منفی است، باید بگوییم که به لطف پیشرفت‌های رشته دندانپزشکی و درمان‌های آن، اکنون انواع ارتودنسی دندان برای بهبود ناهنجاری‌های دهان و دندان در دسترس شماست.
اما برای انتخاب بهترین نوع ارتودنسی دندان، باید انواع آن و ویژگی‌های مثبت و نه‌چندان مثبت هرکدام را بدانید. در ادامه قصد داریم ضمن معرفی انواع ارتودنسی، مزایا و معایب هریک را بررسی کنیم، تا ببینید کدام‌یک از آنها برای شما انتخاب هوشمندانه‌تری است.
انواع مشکلات دندان برای انجام ارتودنسی
بریس‌ها و پلاک‌های گوناگون (که در ادامه مفصل بررسی‌شان می‌کنیم) بسته به ظرفیت‌ها و عملکردشان برای درمان چنین مشکلاتی کاربرد دارند:
- اپن‌بایت؛ وضعیتی که در آن دندان‌های ردیف‌های بالا و پایین که روبه‌روی هم قرار دارند، به خاطر بی‌نظمی به درستی روی هم قرار نمی‌گیرند یا به هم نمی‌رسند.
- آندربایت؛ وضعیتی که در آن وقتی دهان بسته است، دندان‌ها و فک پایین جلوتر از دندان‌ها و فک بالا قرار می‌گیرند.
- دیپ‌بایت؛ وضعیتی که در آن وقتی دهان بسته است، دندان‌ها و فک بالا جلوتر از دندان‌ها و فک پایین قرار می‌گیرند.
- کراس‌بایت؛ وضعیتی که در آن دندان‌ها یا تنها یک دندان با سایر دندان‌های فک بالا یا پایین مطابقت ندارد، و بیش از حد به زبان یا گونه نزدیک است.
- کراودینگ دندان؛ وضعیتی که در آن دندان‌ها نامرتب و درهم هستند. این وضعیت با نام «شلوغی دندان» هم شناخته می‌شود.
- سایر مشکلات؛ از جمله کج بودن، نامرتب بودن، نامتقارن بودن، بیرون‌زدگی دندان‌ها و البته مشکلات مفصل فک
انواع ارتودنسی دندان را می‌توان در دو دسته قرار داد: ثابت و متحرک. در ادامه هرکدام از اینها و مدل‌های مختلف‌شان را بررسی می‌کنیم.
انواع ارتودنسی ثابت
دستگاه‌های ارتودنسی ثابت (Fixed) از براکت‌های کوچکی تشکیل شده‌اند که روی هریک از دندان‌ها قرار می‌گیرند، و با یک سیم به هم متصل می‌شوند. این سیم‌ها در طول درمان تعویض و بازتنظیم می‌شوند و با ایجاد فشاری ملایم، به تدریج دندان‌های را به جای درست‌شان هدایت می‌کند.
این مدل ارتودنسی دندان می‌تواند کلیه ناهنجاری‌ها را درمان کند، و از این نظر عملا هیچ محدودیتی ندارد. انواع ارتودنسی دندان به روش ثابت اینها هستند:
- ارتودنسی یا بریس‌های فلزی
- ارتودنسی سرامیکی
- ارتودنسی خود تنظیم‌شونده (ارتودنسی دیمون)
- ارتودنسی لینگوال یا پشت دندانی
در ادامه هریک از این بریس‌ها و مزایا/معایب‌شان را دقیق بررسی کرده‌ایم.
ارتودنسی فلزی
ارتودنسی یا بریس‌های فلزی (Metal Braces) را تقریبا همه می‌شناسند. قدمت این بریس‌های شناخته‌شده به صد سال پیش می‌رسد. در آن زمان آنها بسیار مشخص و حجیم بودند. اما امروز، بریس‌های مدرنِ فلزی کوچکتر و راحت‌تر هستند، و سریع‌تر فرد را به نتیجه دلخواه می‌رسانند.
همان‌طور که بالاتر اشاره کردیم، در این مدل براکت‌ها روی دندان‌ها قرار داده شده و سپس با سیم به یکدیگر وصل می‌شوند. این سیم در واقع با بندهای الاستیک به براکت‌ها بسته می‌شود (که خود بیمار می‌تواند رنگ‌شان را انتخاب کند).
به دلیل پتانسیل و تاثیر بالا، بریس‌های فلزی معمولا بهترین نوع ارتودنسی دندان برای کودکان و نوجوانان محسوب می‌شوند. برای جابه‌جایی دندان‌ها، متخصص ارتودنسی هر ۴ تا ۸ هفته یکبار تنظیم سیم‌ها را تغییر می‌دهد.
مزایای ارتودنسی فلزی
- از این نظر که نتیجه نهایی چندان به همکاری بیمار وابسته نیست، می‌توان آن را بهترین روش ارتودنسی دانست. مقایسه کنید با نمونه‌های متحرک که اگر منظم و صحیح استفاده نشوند، روند درمان مختل خواهد شد.
- والدین و حتی بیمارها به شدت از بریس‌های فلزی استقبال می‌کنند. چون برخلاف نمونه‌های متحرک، احتیاجی نیست مدام به فرزندان یا خودشان یادآوری کنند که آن را در دهان‌شان بگذارند.
- بسیار کارآمد و عملا و همه‌کاره هستند، و می‌توانند انواع مختلفی از ناهنجاری‌های دهان و دندان را برطرف کنند. این بریس‌ها شاید بهترین نوع ارتودنسی دندان برای کراودینگ دندان، اور بایت و آندربایت باشند.
- با توجه به اینکه بندهای الاستیک در رنگ‌های گوناگونی موجودند، هنگام نصب دستگاه روی دندان کودکان، می‌توان ظاهری جذاب و سرگرم‌کننده به آن داد. برای حفظ تنوع، در آینده می‌توان رنگ آنها را دوباره و چندباره عوض کرد.
- دفعات مراجعه به متخصص و تعداد ویزیت‌ها در طول درمان را کاهش می‌دهد (هر ۴ تا ۸ هفته). تنظیم آنها هم بسیار ساده است و سریعا انجام می‌شود.
- این بریس‌ها از فولاد ضد زنگ با کیفیت بالا یا آلیاژ تیتانیوم ساخته می‌شوند، و بین مدل های ارتودنسی فوق‌العاده بادوام هستند.
- روی صحبت کردن فرد تاثیر نمی‌گذارد، و گفتار او را تغییر نمی‌دهد. در ابتدا شاید این اتفاق بیفتد، اما به زودی برطرف می‌شود.
- نسبت به دیگر روش‌ها و مدل‌ها قیمت مقرون به صرفه‌ای دارند، برخلاف اینویزیلاین‌ها و بریس‌های سرامیکی.
- مانند دیگر انواع ارتودنسی ثابت، بریس‌های فلزی هم بدون دوره انتظار برای شروع هستند.
معایب ارتودنسی فلزی
- برای افرادی که زیبایی دستگاه ارتودنسی برایشان مهم است، دفاع از بریس‌های فلزی ساده نیست. این بریس‌ها کاملا مشخص هستند؛ و بعضا افراد ظاهر آنها را قدیمی و به شدت قابل توجه می‌دانند. برای چنین سلیقه‌هایی، احتمالا نمونه‌های سرامیکی یا اینویزیلاین‌ها بهترین نوع ارتودنسی دندان هستند.
- مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و تمیز کردن لثه‌ها با وجود این بریس‌ها دشوار است. تمیز کردن خود دستگاه هم چالش‌هایی دارد. البته نه اگر از لوازم درست استفاده شود، مثلا مسواک مخصوص ارتودنسی.
- این بریس‌ها خورد و خوراک فرد را کمی محدود می‌کنند. غذاهای خیلی سفت یا خیلی چسبناک اصلا توصیه نمی‌شود. همچنین، مصرف مایعات تیره‌رنگ می‌تواند منجر به لکه‌دار شدن دندان‌ها شود که با برداشتن بریس‌ها ظاهر خوبی نخواهد داشت.
- برای بیمارانی که بهداشت دهان و دندان ضعیفی دارند چندان مناسب نیست، و بهترین روش ارتودنسی محسوب نمی‌شود.
- در موارد نادر (و عدم رعایت نکاتی که ارتودنتیست یادآوری می‌کند)، این بریس‌ها می‌توانند به بافت نرم داخل دهان آسیب بزنند.
ارتودنسی سرامیکی
این مدل ارتودنسی دندان از نظر طرز کار مانند بریس‌های فلزی است، اما براکت‌های آن با موادی شفاف و رنگ دندان ساخته شده است. در برخی از بریس‌های سرامیکی، حتی سیم هم از موادی هم‌رنگ دندان‌ها ساخته شده است. بنابراین، خیلی کم به چشم می‌آیند.
براکت‌های ارتودنسی سرامیکی برای بیمارانی که معتقدند مدل های ارتودنسی لینگوال یا اینویزیلاین برایشان مناسب است اما مایل‌اند از روشی مطمئن استفاده کنند، بسیار محبوب است. این بیماران معمولا نوجوانان و بزرگسالانی هستند که به زیبایی اهمیت زیادی می‌دهند.
مزایای ارتودنسی سرامیکی
تا حدودی می‌توان گفت که این بریس‌ها از تمام مزایای بریس‌های فلزی برخوردار هستند. علاوه بر آن:
- نسبت به بریس‌های فلزی، کمتر جلب توجه می‌کنند. مواد سرامیکی استفاده شده در این بریس‌ها می‌تواند شفاف یا هم‌رنگ دندان‌ها باشد.
- از نظر زیبایی، این مدل ارتودنسی دندان معمولا با ترازکننده‌های شفاف مقایسه می‌شود. اما باید توجه کرد که بریس‌های سرامیکی سریع‌تر از مثلا اینویزیلاین‌ها دندان‌ها را حرکت می‌دهند. مدل‌ها سرامیکی به حدود ۱۸ تا ۳۶ ماه زمان برای رفع ایرادات اساسی احتیاج دارند. اما اینویزیلاین می‌تواند یک سال یا بیشتر طول بکشد، حتی اگر ایراد دندان‌ها جزئی باشد. ترازکننده‌های شفاف برای ناهنجاری‌های شدید هم مناسب نیستند.
- براکت‌های سرامیکی برای آزمایش‌های عکس‌برداری مشکلی ایجاد نمی‌کنند. انواع ارتودنسی فلزی می‌توانند سیگنال‌ها را در آزمایش‌های تصویربرداری مختل کنند. بریس‌های سرامیکی اما تداخل سیگنال بسیار کمتری ایجاد می‌کنند.
- خود بیمار می‌تواند رنگ سرامیک‌ها را انتخاب کند. بله، منظورمان رنگی به جز سفید و شفاف است. بریس‌های فلزی فقط در یک رنگ موجود هستند: خاکستری یا نقره‌ای متالیک. بریس های سرامیکی تقریبا در هر رنگی که تصور کنید موجود است.
- اگر بیمار به فلز حساسیت داشته باشد، این بهترین نوع ارتودنسی دندان برای او خواهد بود.
معایب ارتودنسی سرامیکی
- بین انواع ارتودنسی دندان قیمت بالاتری دارند. در مقایسه با بریس‌های فلزی هم بسیار گران‌تر هستند.
- براکت‌های سرامیکی می‌توانند باعث حساسیت لثه‌ها شوند، چون از براکت‌های فلزی بزرگ‌تر هستند. این می‌تواند تمیز کردن اطراف براکت‌ها را سخت‌تر کند. و اگر مسواک به مینای دندان و خط لثه نرسد، تورم لثه‌ها یا عقب‌نشینی آنها بسیار محتمل است.
- دوام این مدل ارتودنسی دندان از نمونه‌های فلزی کمتر است، و احتمال شکستگی آن صفر نیست. و اگر شکستگی‌ای اتفاق بیفتد، روند درمان طولانی‌تر خواهد شد. چون تعمیر براکت‌های شکسته یا تنظیمات تدریجی زمان‌بر هستند.
- به دلیل همین احتمال شکنندگی و حساسیت نسبی‌شان، چندان برای کودکان توصیه نمی‌شوند.
- آنها شاید بهترین روش ارتودنسی از نظر ترکیب زیبایی و کاریی باشند، اما می‌تواند تغییر رنگ دهند. اتصالات الاستیک نگهدارنده سیم به براکت‌ها می‌توانند به راحتی لکه‌دار شوند، و تا وقتی که تعویض نشوند به همان شکل می‌مانند.
- طبق برخی گزارش‌ها دی باندینگ این براکت‌ها بعضا می‌تواند به سطح دندان (مینای دندان) آسیب بزند.
ارتودنسی خود تنظیم‌شونده (دیمون)
عملکرد بریس‌های خود تنظیم شونده (Self-Ligating) مانند بریس‌های فلزی و سرامیکی است، و روی دندان‌ها قرار می‌گیرد. این بریس‌ها هم با بریس و سیم دندان‌ها را حرکت می‌دهد، اما از سیستم مدرن‌تری به نام ارتودنسی دیمون (Damon) استفاده می‌کنند.
تفاوت آنها با انواع ارتودنسی فلزی یا سرامیکی در این است که در بریس‌های خود تنظیم شونده از گیره‌ها برای نگه داشتن سیم در جای خود استفاده می‌شود و نه بندهای الاستیک اورینگ (O-ring). این مدل ارتودنسی دندان هم به صورت فلزی موجود است، و هم به صورت سرامیکی و شفاف.
مزایای بریس خود تنظیم‌شونده
- تمیز کردن این بریس‌ها آسان‌تر است، چون قطعات محدودتری دارد و سیستم‌اش کمتر پیچیده است. همچنین، قطعات و سطح مقطع‌های کمتری برای تشکیل پلاک وجود دارد.
- به دلیل سیستم دیمون، تنظیم این بریس‌ها زمان کمتری می‌برد. در نتیجه، جلسات بیمار با دکتر کوتاه‌تر خواهد بود.
- به دلیل کنترل بهتر (در مقایسه با انواع ارتودنسی سنتی) متخصص می‌تواند دندان‌ها را بسیار دقیق‌تر تراز و مرتب کند.
- اگر ظاهر فلزی ارتودنسی برای بیمار خوشایند نیست، می‌تواند از نمونه‌های بدون رنگ یا هم‌رنگ دندان استفاده کرد.
- مدل های ارتودنسی تنظیم‌شونده اصطکاک و آسیب کمی را به مینای دندان تحمیل می‌کنند.
معایب ارتودنسی دیمون
- بین انواع ارتودنسی دندان که تا اینجا معرفی کردیم، این گزینه مقرون به صرفه‌ترین نیست. از نظر قیمت، همچنان بریس‌های فلزی بهترین گزینه‌اند.
- حتی در صورت استفاده از براکت‌های سرامیکی، امکان درد و سوزش گونه‌ها، لثه‌ها و لب‌ها در اوایل درمان کاملا از بین نمی‌رود.
- در مدل‌های سرامیکی، تنها براکت‌ها از جنس سرامیک هستند. سیمی که براکت‌ها را به هم وصل می‌کند، همچنان فلزی است.
ارتودنسی لینگوال
ارتودنسی لینگوال (Lingual) یا پشت دندانی شبیه بریس‌های سنتیِ ثابت و فلزی است، اما روی سطح داخلی دندان‌ها متصل می‌شود تا به راحتی دیده نشود. برای نصب مدل های ارتودنسی لینگوال محدودیت سنی وجود ندارد، به شرط آنکه بافت‌های پریودنتال دست نخورده باشند. یعنی دندان‌ها محکم در استخوان ثابت باشند.
در حالت عمومی نمی‌توان شرایطی را مثال زد که این مدل بریس بهترین نوع ارتودنسی دندان برای بیمار باشد. بهترین روش ارتودنسی برای هر بیمار تنها با مراجعه به متخصص و معاینه کامل مشخص می‌شود.
اما شرایطی هست که می‌دانیم بریس‌های پشت دندانی بهترین نتیجه را نخواهند داشت. برای مثال، بیمارانی که اوربایت عمیق دارند ممکن است با باز شدن مکرر براکت‌ها دچار مشکل شوند.
مزایای ارتودنسی لینگوال
- این بریس‌ها عملا اصلا دیده نمی‌شوند، و یک گام فراتر از نمونه‌های سرامیکی و پلاک‌های شفاف هستند.
- می‌توانند بسیاری از مشکلات بایت و ناهنجاری‌ها را برطرف کنند.
- می‌توان آنها را برای افزایش راحتی بیمار و به حداکثر رساندن کارایی تنظیم کرد.
معایب ارتودنسی لینگوال
- بریس پشت دندانی به اندازه بریس‌های سنتی مؤثر نیست، و معمولا به زمان بیشتری برای هدایت دندان‌ها به جای مطلوب‌شان احتیاج دارد.
- این مدل می‌تواند به شدت برای بیمار آزاردهنده باشد (حداقل تا موقعی که کاملا به آن عادت کند)، چون در تماس مستقیم با زبان است.
- به دلیل موقعیت‌شان، صحیح تمیز کردن انواع ارتودنسی پشت دندانی دشوار است.
- ممکن است در ابتدا منجر به مشکلات گفتاری مانند نوک زبانی حرف زدن بشود. اما به محض عادت کردن، این وضعیت بهبود می‌یابد.
- هزینه آن نسبتا بالاست.
مدل های ارتودنسی متحرک
همان‌طور که از نام آنها می‌توانید حدس بزنید، ارتودنسی‌های متحرک (Removable) یا پلاک‌های نگهدارنده به گونه‌ای هستند که فرد هروقت بخوهد، می‌تواند آن را از دهان‌اش خارج کند.
برخلاف انواع ارتودنسی ثابت، این مدل‌ها قدرت کمتری دارند؛ و بیشتر برای ایرادات جزئی یا در مراحل پایانی ارتودنسی ثابت پس از باز کردن بریس‌ها استفاده می‌شوند. چندمدل ارتودنسی متحرک داریم:
- ارتودنسی نامرئی یا پلاک‌های شفاف (اینویزیلاین)
- ارتودنسی فانکشنال
- پلاک نگهدارنده زد اسپرینگ
- پلاک نگهدارنده هالی
ارتودنسی نامرئی متحرک
ارتودنسی نامرئی در واقعی اصطلاحی رایج برای پلاک‌های نگهدارنده شفافی با برند بسیار معروف اینویزیلاین (یا برندهای دیگر) است که روی دندان‌ها قرار می‌گیرند؛ هرچند که این اصطلاح بعضا به ارتودنسی‌های سرامیکی هم اطلاق می‌شود. این پلاک‌ها فقط باید هنگام غذا خوردن، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن برداشته شوند.
اینویزیلاین (Invisalign) با فناوری تصویربرداری کامپیوتری سه‌بعدی ساخته می‌شود، و به فرد اجازه می‌دهد تا برنامه درمان را به صورت مجازی هنگام شروع مشاهده کند. به این ترتیب، بیمار می‌تواند ببیند که پس از اتمام درمان دندان‌هایش چگونه به نظر خواهند رسید.
مانند سایر روش‌ها، این مدل هم لزوما بهترین نوع ارتودنسی دندان نیست، و همه‌چیز در جلسه معاینه مشخص می‌شود. در طول روند درمان، بسته به وضعیت دندان‌ها، بیمار چندبار باید پلاک‌های خود را عوض کند.
زمان کلی درمان با این مدل ارتودنسی دندان معمولا ۹ تا ۱۵ ماه است. میانگین تعداد الاینرهای استفاده شده در طول یک دوره درمان هم بین ۱۸ تا ۳۰ است؛ البته این موضوع از بیماری به بیمار دیگر فرق می‌کند. بیمار هم تقریبا هر ۶ هفته یکبار ویزیت می‌شود تا ارتودنتیست مطمئن شود که درمان طبق برنامه پیش می‌رود.
مزایای ارتودنسی نامرئی
- همان‌طور که از نام آن مشخص است، انواع ارتودنسی نامرئی اصلا به چشم نمی‌آیند، مگر از فاصله خیلی نزدیک.
- خورد و خوراک بیمار را محدود نمی‌کند. وقتی بیمار آن را از دهان‌اش خارج کند، عملا می‌تواند هرچیزی را میل کند.
- به دلیل متحرک بودن، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن هم به راحتی انجام می‌شود.
معایب ارتودنسی نامرئی
- اگر بحث هزینه برای بیمار مهم باشد، این گزینه اصلا بهترین نوع ارتودنسی دندان برای او نخواهد بود. چون تعویض الاینرها هزینه‌بر است. در واقع این روش از گران‌ترین درمان‌ها محسوب می‌شود.
- همان‌طور که بالاتر اشاره کردیم، برای مشکلات پیچیده دندانی مناسب نیستند. همچنین، به سرعتِ بریس‌های سنتی نتیجه نمی‌دهند.
- اینویزیلاین فقط برای نوجوانان و بزرگسالان در دسترس است، و نمی‌توان از آنها برای درمان کودکان استفاده کرد.
ارتودنسی فانکشنال
برخی از مشکلات دندانی که ارتودنتیست‌ها برای رفع آنها آموزش دیده‌اند، شامل اصلاح ناهماهنگی‌های فک با استفاده از ارتودنسی فانکشنال (Functional) است. در بیمارانی که هنوز در سن رشد هستند، می‌توان از این مدل برای تعادل بهتر فک‌ها، بهبود عملکرد ماهیچه‌های صورت و ایجاد تناسب در صورت استفاده کرد.
انواع ارتودنسی دندان مدل فانکشنال در اشکال مختلفی در دسترس هستند، از جمله تویین بلاک (Twin Block)، اکتیویتور (Activators)، بایونیتور (Bionator) و فرانکل (Frankel). پس از معاینه اولیه، دندانپزشک تشخیص خواهد داد که کدام بریس فانکشنال بهترین روش ارتودنسی برای بیمار است.
ارزیابی‌ها برای این ارتودنسی را می‌توان از سن ۶ سالگی آغاز کرد. هرچند که بیشتر در سن ۱۰ تا ۱۱ سالگی انجام می‌شود؛ چون درمان باید طبق جهش رشد برنامه‌ریزی شود. این دستگاه‌ها می‌توانند به گونه‌ای طراحی شوند که هم دندان‌ها را حرکت دهند، هم وضعیت فک‌هایی که دندان‌ها را نگه می‌دارند اصلاح کنند.
رایج‌ترین هدف استفاده از انواع ارتودنسی فانکشنال، اصلاح فک پایین است که رشد نکرده. از این بریس‌ها می‌توان به تنهایی برای اصلاحی ناهنجاری استفاده کرد، اما معمولا با یک روش دیگر ترکیب می‌شود.
مزایای ارتودنسی فانکشنال
- اگر به تنهایی در دهان قرار بگیرند، تقریبا اصلا به چشم نمی‌آیند.
- چون براکت ندارند، فشار و آسیبی را به سطح دندان‌ها تحمیل نمی‌کنند.
- به خوبی قادر به رفع برخی ناهنجاری‌ها هستند، مخصوصا در کودکان و نوجوانان.
معایب ارتودنسی فانکشنال
- استفاده از آن محدودیت سنی دارد.
- معمولا به تنهایی کاربرد ندارد؛ و با روش‌های دیگر ترکیب می‌شود.
- در صورت استفاده، بیمار به کمی زمان احتیاج دارد تا به آن عادت کند و بتواند مانند گذشته صحبت کند.
پلاک نگهدارنده زد اسپرینگ
اگر یکی یا چند دندان قدامی عقب باشد، برای جلو کشیدن و هم‌ردیف کردن‌شان با دندان‌های کناری از پلاک نگهدارنده زد اسپرینگ استفاده می‌شود. این نمونه از مدل های ارتودنسی متحرک در واقع یک پلاک متحرک با فنر زد (Z) شکل است.
همان‌طور که توضیح دادیم، این پلاک‌ها کاربرد خاص خود را دارند؛ و مزایا و معایب قابل توجهی را نمی‌توان برای آنها برشمرد، مگر همان موارد کلاسیکِ ارتودنسی‌های متحرک مانند امکان خارج کردن از دهان، محدود نشدن عادات غذایی، سادگی در تمیز کردن و …
پلاک نگهدارنده هالی
این پلاک‌های معروف از جنس پلاستیک و سیم‌های منعطفی هستند که بیشتر در مراحل انتهایی انواع ارتودنسی ثابت و سنتی یا برای اصلاح ناهنجاری‌های جزئی به کار می‌روند. این پلاک‌ها هم ویژگی‌های مثبت و نسبتا منفیِ خود را دارند که در ادامه مرورشان کرده‌ایم:
مزایای پلاک هالی
- دوام بسیار خوبی دارند. اگر هم آسیبی ببینند، امکان ترمیم دارند. به این ترتیب نه تعویض آنها ضروری خواهد بود، نه در روند درمان تاخیر جدی می‌افتد.
- چون سیم‌های پلاک نگهدارنده هالی را می‌توان تنظیم کرد، متخصص می‌تواند آن را پس از ارتودنسی محکم کند.
- فرد می‌تواند در مواقع لازم آن را از دهان خارج و به راحت تمیز‌ش کند.
معایب پلاک هالی
- این پلاک نامرئی نیست و سیم قوسی آن که روی دندان‌ها قرار می‌گیرد، کاملاً مشخص است.
- ممکن است در ابتدا منجر به مشکلات گفتاری مانند نوک زبانی حرف زدن بشود. اما به محض عادت کردن، این وضعیت بهبود می‌یابد.
بهترین نوع ارتودنسی دندان برای شما کدام است؟
همان‌طور که از مطالعه بخش‌های بالا متوجه شدید، هر مدل ارتودنسی دندان کاربردها، مزایا و ایرادات خود را دارد. بهترین روش برای هر فرد با توجه به بودجه و انتظارات زیبایی‌شناختی او، و از همه مهم‌تر، نوع ناهنجاری فک و دندان و تجویز پزشک متخصص مشخص می‌شود.
وگرنه در حالت عمومی، همان‌طور که اگر کمی به دور و برتان دقت کنید متوجه می‌شوید، بیشتر افراد از ارتودنسی ثابثِ فلزی استفاده می‌کنند. این مدل هم توانایی زیادی در درمان سریع و به موقع انواع مشکلات دندانی دارد، هم قیمت آن به نسبت مناسب است.
انواع ارتودنسی در مطب دکتر «سعید قریشی»
اینجا در مطب دکتر «سعید قریشی»، متخصص ارتودنسی، درمانِ ایده‌آل شما تشخیص داده و تجویز می‌شود. ایشان به عنوان عضو انجمن ارتودنسی آمریکا و چندین انجمن بین‌المللی دیگر، دارای دیپلم فلوشیپ و بورد تخصصی ارتودنسی کانادا هم هستند، و بر جدیدترین متدها و دستگاه‌های ارتودنسی دندان تسلط دارند.
ایشان در چهار مطب در غرب، شرق و مرکز تهران و همچنین قم بیماران را پذیرش می‌کنند. با نزدیک‌ترین مطب به خود در تماس باشید تا با بهترین روش ارتودنسی مختص به خودتان، در کوتاه‌ترین زمان زیباترین لبخندها را داشته باشید.
